orzekać

orzekać
orzekać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, orzekaćam, orzekaća, orzekaćają, orzekaćany {{/stl_8}}– orzec {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVc, orzeknę, orzeknie, orzeknij, orzekł, orzekła, orzekli, orzekany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyrażać sąd, opinię o czymś, stwierdzać coś rozstrzygając jakiś problem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zgodnie orzekliśmy, że to rozwiązanie jest najlepsze. Trudno orzec, kto naprawdę wygrał. Lekarz orzekł, że potrzebna jest operacja. O dopuszczeniu do egzaminu orzeka komisja. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}praw. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wydawać postanowienie, decyzję, wyrok, opierając się na przepisach prawnych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Sąd orzekł karę pozbawienia wolności dla oskarżonego. Sąd orzekł rozwód. Kolegium orzekające. Organ orzekający. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • orzekać — → orzec …   Słownik języka polskiego

  • ferować — ndk IV, ferowaćruję, ferowaćrujesz, ferowaćruj, ferowaćował, ferowaćowany przestarz. «wydawać, zatwierdzać, orzekać» dziś tylko w zwrocie: Ferować wyroki. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • opiewać — ndk I, opiewaćam, opiewaćasz, opiewaćają, opiewaćaj, opiewaćał, opiewaćany 1. podn. książk. «opisywać, rozsławiać, wychwalać kogoś albo coś w utworze literackim» Opiewać piękno przyrody, sławnych bohaterów. 2. «o piśmie, dokumencie: zawierać… …   Słownik języka polskiego

  • opiniować — ndk IV, opiniowaćniuję, opiniowaćniujesz, opiniowaćniuj, opiniowaćował, opiniowaćowany «wydawać opinię, wypowiadać swój sąd o kimś, o czymś; orzekać» Opiniować czyjś projekt, czyjąś pracę …   Słownik języka polskiego

  • orzec — dk Vc, orzeknę, orzekniesz, orzekł, orzeczony, orzekłszy orzekać ndk I, orzecam, orzecasz, orzecają, orzecaj, orzecał, orzecany 1. «wypowiedzieć, wyrazić sąd, opinię, zdanie o czymś; oświadczyć, stwierdzić, określić coś, rozstrzygnąć coś» Lekarze …   Słownik języka polskiego

  • prawomocnie — prawomocnieej «z mocą prawną; obowiązująco» Stwierdzać, orzekać prawomocnie …   Słownik języka polskiego

  • wymierzyć — dk VIb, wymierzyćrzę, wymierzyćrzysz, wymierzyćmierz, wymierzyćrzył, wymierzyćrzony wymierzać ndk I, wymierzyćam, wymierzyćasz, wymierzyćają, wymierzyćaj, wymierzyćał, wymierzyćany 1. «zmierzyć coś dokładnie; dokonać pomiarów» Wymierzyć długość,… …   Słownik języka polskiego

  • wyrokować — ndk IV, wyrokowaćkuję, wyrokowaćkujesz, wyrokowaćkuj, wyrokowaćował 1. «wydawać wyrok; orzekać» Sąd wyrokował w jakiejś sprawie. 2. «wypowiadać, wyrażać sąd, opinię, zdanie o czymś, zabierać głos decydujący; decydować, rozstrzygać» Wyrokować o… …   Słownik języka polskiego

  • inkwizycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} instytucja Kościoła katolickiego działająca od XIII do XIX w., mająca za zadanie orzekać, czy postępowanie czyjeś pozostaje w zgodzie z doktryną katolicyzmu; jest odpowiedzialna za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kwantyfikator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kwantyfikatororze, log. {{/stl 8}}{{stl 7}} stała logiczna przekształcająca funkcje zdaniowe w zdania, wskazując zakres stosowalności predykatu, czyli liczbę przedmiotów, o których można zgodnie z prawdą… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”